Ano ang mga uri ng teksto at mga kahulugan nito?

Answer 1

 xxxgvfsdhghtgfrjhnhym

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Answer 2

 prosijural - isang tekstong nag lalahad ng mga pag-kakasunod-sunod ng mga hakbang o proseso

 

 

Answer 3

ano ang kahulugan ng sapat

 

Answer 4

whatever

Answer 5

Informative o pagpapabatid ng kaalaman
Naglalahad ng mga makatotohanang impormasyon.
Hal. mga kasaysayan, mga balita
Descriptive o paglalarawan
Naglalahad ng mga katangian ng ng isang tao , bagay, lugar, pangyayari atbp.
Hal. mga lathalain, mga akdang pangpanitika
Persuasive o paghihikayat
Textong nangungumbinse o nanghihikayat.
Hal. mga nakasulat na ptopaganda sa eleksyon, mga advertisment
Procedural o prosidyural
Naglalahad ng wastong pagkakasuno-sunod ng hakbang sa paggawa ng isang bagay.

Answer 6

expositori

Answer 7

mayroon dalawang (o etc.)halimbawa verbal ng pagdedebate

Answer 8

ibigay ang iba't ibang uri ng kwento hango sa narativ,descriptev,humanismo,

Answer 9

Panghihikayat
Ang “The Promise” bilang tekstong panghihikayat

Modern ang treatment sa kwentong “The Promise” ni Garnett Heart. Mahusay naman ang pagkakasulat. Malinis pati at merong pang humor kaya’t mataas ang kanyang entertainment value. Tampok siyempre sa kwento ang isang twenty-six year old na hopeless romantic na si Julia. Isang tipikal na old maid sa kanyang mga kabarkada, mataas ang standards at pa-sosyal kung kumilos.

Hanggang sa makilala niya ang isang lasenggerong si Leandro dulot ng isang chance encounter sa MRT. Sesentro bale ang kwento sa development ng relasyon nilang dalawa buhat sa parating nag-aaway hanggang sa magkapalagayan ng loob. Sadyang magkaiba pati ang mundong kanilang ginagalawan. Anak ng isang kilalang negosyante si Leandro habang isang hamak na emplayado lamang sa isang paper company si Julia. Happy go lucky si Leandro habang kabaligtaran naman si Julia.

Sa kabila nito, may kakabit pa ring misteryo ang kwento na mag-uugnay sa kanilang dalawa. Matutuklasan bale na kamukha kasi ni Julia si Julie ang ex-girlfriend ni Leandro na naging biktima ng isang car accident na nagdulot ng maaga niyang kamatayan. Umpisang malaman ni Julie ito, nagdesisyon siyang layuan si Leandro. Sa States naman piniling mag- regress ni Leandro ngunit may iniwan pa rin siyang pangako kay Julia na babalikan ito’t papakasalan. Na siyang nangyari naman sa ending ng kwento, naayos ang di pagkakaintindihan, may nangyaring kapatawaran at higit sa lahat may acceptance na naganap.

Para sa ibang sanay na sa kapapanood o kababasa ng mga romantic comedies, mapa-local man o foreign, malamang di lalabis sa ideyang “cliché” ang ganitong kwento. At kung may bago man sa disenyo, nalimita lamang ito sa gamit ng wika, sa sakop ng sariling sensibilidad pati kaangkupan sa nangingibabaw na kultura. Taliwas ito sa ideyang escapist ang ganitong mga nobela dulot lamang ng pagtingin sa antas ng pantasya (pampakilig man o sekswal). Sa katunayan, imbes na pagtakas mas angkop sigurong isipin na isa itong uri ng seduksyon upang lalong manatili ka sa pulitikal na skema ng lipunan.

Pero hindi ba ito isang uri ng over-reading discourse lamang o di kaya posibleng wala naman talagang kakabit na pulitikal na kawing ang ganitong mga kwento. Mangyaring gasgas lang talaga ang plot, may iba’t ibang permutations at simpleng pampakilig lang talaga? Kung ako tatanungin, mapanganib ang ganitong pangangatwiran. Imposibleng magbuhay-bula ang bawat pangyayari sa kwento na walang sapat na a priori o sapat na kamalayang panlipunan (mekanismo at struktura). Sang-ayon ako bale sa sinabi ni Eagleton na may relasyon ang literatura sa danas ng lipunan at hindi lamang basehan ang pormalistikong antas: “to refuse the spontaneous presence of the work and instead expose the real determinants that have conditioned the text.”

Kung babalikan ko naman ang ilang linya sa “The Promise”, di maitatagong malay pa rin ang karakter ni Julia at nanatiling grounded sa kanyang katayuan sa lipunan:

Huminga siya ng malalim. Mabuti pa ang kapatid niyang si Joshua at pinag-aral sa isang high standard na university, samantalang siya’y sa isang di-kilalang center nagtapos ng psychology. Kaya kahit nag-graduate siyang Dean’s Lister ay nahirapan siyang makahanap ng trabaho dahil laos daw ang pinanggalingan niyang paaralan. Sinuwerte lamang siyang nakapasok sa paper company na ito dahil nagkataong kakilala ng kanyang ama ang dating HR manager. Sa ngayon, kahit tatlong taon na siyang namamasukan doon ay wala pa sa walong libo ang tinatanggap niya sa isang buwan kung ikakaltas ang lahat ng kanyang mga deductions.
Dati-rati ay nagpapadala pa siya sa probinsya ng tatlong libo kada buwan para pang-allowance ni Joshua, ngunit nung nakaraang taon ay nakapag-abroad ang kanyang ama kaya’t sinabihan siyang mag-ipon na lamang. Dahil magaling siyang magtipid ay halos kumpleto na ang mga appliances niya sa apartment, ngunit kung savings ang usapan, walang-wala siya nun.

Tutukan naman natin ngayon ang kumbensyon ng pagkukwento. Kung ikukumpara natin ito sa disenyo ng awit at korido noon mapapasin na may ilan pa ring pagkakatulad. Ang pagkakaroon, halimbawa, ng mga pagsubok ay tila nakatatak na sa naratibo at tila nakaayos ayon sa ikatatagumpay ng isang sentral na tauhan o bida. Taliwas sa mga kwentong Florante at Laura, Principe Baldovino at Bernardo Carpio, sa nobelang “The Promise” babae ang bida ng kwento. Senyales lamang na susubaybayan natin ang direksyon ng kwento ayon sa lente ng isang babae na angkop sana sa papel na damsel in distress pero sa halip tuloy na manatiling pasibo, nagmistulang aktibo ang karakter ni Julia taliwas sa pagiging hopeless romantic.

Naroon pa rin siyempre ang imahe ng matikas na lalake (Bernardo Carpio), isang lalakeng mayaman (Florante) o makapangyarihan (Prinsipe Baldovino) na siyang taglay naman ng katauhan ni Leandro, isang pisikal na hubog na pantasya ng bida. Isang gwapo, mayaman at impluwensiyal na lalake. At palibhasa sumesentro ito sa ideya ng pag-ibig, magsisilbing goal tuloy para sa bida na bihagin niya ang atensyon ng kanyang minimithi. Isang sukat na tinatamasa sa ending na may katumbas na hangaring maitaas pa ang idealism ng pangunahing tauhan: “This striving toward an ideal is an expression of a deeply felt desire to achieve a higher plane of existence, which in real life is frequenty aborted.” (Reyes. 1991, pp 279)

Kung tatantyahin naman natin ang depinisyon ng “ideal” sa statement na ito. Kung uusisaing mabuti, sinu-sino ba ‘tong nagdidikta kung ano ang “ideal”? Angkop ba ang ideal na ito para sa panlipunang kaayusan na nangingibabaw sa kasalukuyan o nagsisilbi lang ito sa ilan? Malinaw tuloy na isa itong capitalist ideal. Kung babalikan ang nobelang tagalog noong 1920, may sapat na pamantayang sinusunod sila nun, dulot ng mga publishers, na siyang ginagamit upang hubugin ang kamalayan ng mga mambabasa: “ways of perceiving reality and strategies for shaping life’s experiences had been conventionalized and assumed the force of law, specially for a neophyte in search of an appropriate model.” (Reyes. 1991, pp 140)

Sa bisa naman ng wika, tila kumbersasyunal naman ‘yung antas ng dayalogo. Taglish ang ginamit na sadyang gamay ng mga taong nasa middle class o panatiko ng kulturang popular. Kung tutuusin pa nga, malayo pa yung porsyentuhan ng tagalog sa ingles at hindi pa patas kung minsan. Aangkla na siguro dito kung sinu-sino nga ba ang saklaw ng interaksyon o social unit na kinabibilangan. Sa kwento, nagmistulang Alabang girls ang barkadahan nina Julia. Taling-tali pa rin ng cosmopolitan at nanatiling bihag ng patriyarkiya:

“Ikakasal na ako!!!” malakas na hiyaw ni Lucy.
Natulala si Julia. Kahit gustuhin niya ay wala siyang mailabas na boses.
“Nag-propose kanina si Jasper,” pagpapatuloy ni Lucy. “Grabe, naiyak ako sa tuwa!”
Kahit na walang masabi ay nangiti si Julia sa galak na nakita sa kaibigan. “Seryoso ba ‘to?”
“Ito ang ebidensiya,” ani Lucy at ipinakita ang diamond ring na suot-suot nito sa daliri.
“Wow!” Hindi napigilan ni Julia ang mamangha sa ganda at kinang ng isang tunay na diamond ring. “Mahal siguro niyan ‘no?”
“Sabi sa akin ni Ma’am Hermie, thirty to fifty thousand daw ito.”
“Grabe!”

Sa umpisa, nagmistulang radikal ang imahe ni Julia sa mga kaibigan. May kaukulang distansya ang pagiging old maid niya kumpara sa sukat ng submission ng kanyang mga kaibigan sa ideya halimbawa ng kasal. Mangyaring sintomas tuloy ng social pressure ang simpleng pamumuna sa “single” status ni Julia, tila may pangangailangang hatakin siya upang makibagay o hiling para sa homogeneity sa mekanismo ng kanilang kultura. Gawa na rin siguro ng kumbensyon ng kwento, nangyari ang pagsuko ni Julia at tila na-pacify ang kanyang inner rebellion at nagawang sumailalim pa rin sa ideya ng pagpapakasal. Isang malinaw na instrumentasyon dulot ng tagalog romance novel na, sa kabila ng lahat, ay manghikayat.

Answer 10

anu ang kahulugan ng prosidyural

Answer 11

kahulugan ng tekstong pagpapabatid ng kaalaman